Απαντήσεις σε Ερωτήσεις σας

1. Ο Λόγος για τις Μεταμορφώσεις 

Μέσα στο σώμα μας κοιμούνται ιστορίες. 
Ιστορίες που ζήσαμε, ιστορίες που ακούσαμε -που όμως ποτέ δεν είναι ίδιες μ αυτές που φτάσανε στ’ αυτιά μας, ιστορίες που διαβάσαμε και ήτανε σαν να ζήσαμε μέσα σ αυτές.
Και άλλες ιστορίες που είναι ξάγρυπνες που δεν είναι στο νου ή στην καρδιά μας μα κάθονται κρυμμένες κάτω απ τη γλώσσα μας, ή σε μιας κλείδωσης την εσωτερική πλευρά ή έχουνε κάτσει ψηλά πάνω στο σβέρκο μας και ψιθυρίζουν λέξεις που έρχονται σαν από μακριά μας.
Μ’ αυτές τις ιστορίες ταξιδεύουμε στην Ομάδα Αφηγηματικής Δράσης – Μεταμορφώσεις
Μαζί τους ξυπνά το σώμα μας, μέσα απ το σώμα του πιο κρυμμένου ήρωά μας και η φωνή του ήρωά μας μας βοηθά να βρούμε τη δική μας πραγματική φωνή.


2. Σε ποιους απευθύνεται

Σε όσους Θέλουν να συναντήσουν τον ή τους Ήρωες τους και να ξεδιπλώσουν τις ιστορίες τους.
Στην ομάδα συμμετέχουν άνθρωποι με διαφορετικές ιδιότητες και διαφορετικούς λόγους ο καθένας
Απευθύνεται τόσο σε αυτούς που θέλουν να εργαστούν με την Τέχνη της Αφήγησης και την σπουδή του Λόγου όσο σε αυτούς που αγαπούν τα παραμύθια και τις ιστορίες αλλά και σε άλλους που κάνουν μια στάση στα Φανταστικά Τοπία στο ταξίδι της προσωπικής τους Αναζήτησης.
Σε ανθρώπους που χρησιμοποιούν τον Λόγο σαν εργαλείο στην εργασία τους, σε αυτούς που θέλουν να βιώσουν τη θεραπευτική δύναμη του Παραμυθιού και του Λόγου.
Σε όσους ενδιαφέρονται για τη μυθοπλασία αλλά και γι αυτούς που θέλουν να χαλαρώσουν να εντοπίσουν μπλοκαρίσματα στο σώμα και στη φωνή τους και να ακούσουν την ιστορία που έχουν να τους πουν. 



3. Βιωματικές και εκ της Φαντασίας Ιστορίες 
Με ρωτούν πολλές φορές για ποιο λόγο δουλεύουμε την Μυθοπλασία και την Αφήγηση με βάση Βιωματικές και Εξ ακοής Ιστορίες και όχι με το παραδοσιακό παραμύθι ή έτοιμα παραμύθια .
Γιατί είναι διαφορετική η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΦΗΓΗΤΗ
είναι η πιο σύντομη απάντηση...
δηλαδή
1) Τα περισσότερα παραμύθια και πολλοί μύθοι, γεννήθηκαν κάποτε στο νου κάποιου λαϊκού μυθοπλάστη μια φορά κι εναν καιρό δηλαδή, βαθιά μέσα στον χρόνο Η ιστορία του, αφορούσε τον κόσμο γύρω του και τα προσωπικά του βιώματα.
Οι πιο "δυνατές" ιστορίες, αυτές δηλαδή που κατακτούσαν την "μνήμη" του ακροατή -για πολλούς και διάφορους λόγους που δεν είναι επί του παρόντος- ήταν αυτές που επιβίωσαν και μεταφέρθηκαν απο στόμα σ αυτί. Και κάθε αφηγητής που έπιανε την ιστορία στο στόμα του έκανε τις δικές του προσαρμογές, τόσο τις προσωπικές όσο και του περιβάλλοντός του.
Πάμε λοιπόν σ αυτή την Στιγμή της Δημιουργίας, για να συνειδητοποιήσουμε πως δεν είναι "Το Πουθενά" ή το "Απώτερο Παρελθόν" ο χρόνος της δημιουργίας των παραμυθιών
Αλλά, το κάθε Τώρα.
Και η εποχή μας και οι ζωές μας παρέχουν πολλά ερεθίσματα για να δημιουργηθούν λαϊκά παραμύθια (προφορικά εννοώ γιατί γραπτά παράγονται ήδη πάρα πολλά)
2) Λέγοντας τις δικές μας ιστορίες είμαστε πιο κοντά στα δικά μας εκφραστικά μέσα, κι είναι πιο εύκολο να τα προσεγγίσουμε, να τα δούμε, να τα αναγνωρίσουμε και να τα καλλιεργήσουμε.
Κι είναι πιο δύσκολο να ενδώσουμε στην μίμηση του αφηγηματικού τρόπου κάποιων άλλων.
Άλλωστε μία καλή Αφήγηση είναι αυτή που είμαστε απολύτως ταυτισμένοι με τα δικά μας εκφραστικά μέσα
Κι αυτό ακούγεται μεν απλό αλλά θέλει ιδιαίτερο τρόπο και σεβασμό για να προσεγγιστεί που διευκολύνεται ιδιαίτερα όταν η ιστορία είναι του ίδιου του αφηγητή
3) Είναι Άμεση Ανάγκη στις μέρες μας να Μιλήσουμε και να επικοινωνήσουμε με Λόγο τις ιστορίες μας, Να ξεμουδιάσουμε, να γυμνάσουμε το ξεχασμενο εργαλείο Επικοινωνίας μας, να αντλήσουμε κουράγιο και γνώση ο ένας απ τον άλλον.
και πολλοί άλλοι λόγοι αλλά μη σας κουράσω Αυτοί είναι οι πιο σημαντικοί και είναι Η Εναρξη για να προσεγγίσουμε τον Λόγο